bozgun

bozgundan önce düşmüştü yere
yaralarını saramadan bir darbe daha..
ölüm hiç aldatmadı onu
kandıramadı belki de kan kokusunu
leşlerle kapıyordu mahrem yerlerini
gözleri boğuyordu bu görüntü
iğrenç cinsinden bir çamur türüydü
kokusu, dokusu iğrenç cinsinden çamurdu
bir yol yürümüştü uzunca
hatırlamaz hareket günü ne oldu
bozgundan çok önceydi olanlar
sonra kesildi bedeni yalnızlığa