mimlenme vakası ( bölüm ilk ve son )

düş penceresinin mimi üzerine nefret ettiklerimi yazmalıymışım. mim yazma ritüelimi gerçekleştiriyorum şu anda..

1. çorba, yemek, çekirdek, çay, kahve, sakız vb yerken, içerken hüpürdeten, şapırdatan, çıtırdatan, çakırdatan vb insanlara oldum olası uyuz olmuşumdur. ayıptır yani, nerde öğrendin yemeyi, içmeyi. susar, susar birden patlarım böyle durumlarda da.

2. odaya kapıyı tıklatmadan girenlerden hoşlanmam. yine ters tepkiler verebilirim ve kazazedemiz ne diyeceğini unutabilir.

3. karşısındakine saygı duymayan adamdan hazzetmem. ukalalık açmaza giden kapıyı açar. kimseye tepeden bakmayacaksın. hepimiz insanız, değil mi.

4. çok ve boş konuşanlar can sıkıcı olurlar. kafa ütülemenin alemi yok.

5. sevgi kelebekleri bazen ağır gelebiliyor bünyeme. (ayşe ve emre'yi muaf tutuyorum)

6. tutucu ve fanatik insanları sevmem. farklı şeyler olabilir ama benim için çok yakın kavramlar. 3. maddeye atıf bile var burda.

7. yalancılık gereksiz paranoyalara sebep oluyor. mutlak güven gerek. yalancılardan ve sahte insanlardan nefret ediyorum.

8. yapışkan insanları sevmem. insan başını dinlemek istiyor.sürekli bahaneler uyduruyorsak anlamalı insan.

9. pis insanları da sevmem. salaş olabilirsin, yakan paçan dağınık, yırtık olabilir ama temizlenmek o kadar zor bir iş de değil.

10. dolu otobüslerde insanların türlü türlü kokularını çekerek ayakta seyahat etmeyi sevmem. klima varsa ve fazla sıkışık değilse iş değişir.

11. düşünceleri, konuşmaları ve davranışları örtüşmeyen insanları sevmiyorum.

12. nefret ettiklerimde çekici bir yanın varlığından da nefret ediyorum aslında.

PS: yukarıda yazdıklarımı çokluk kendim de yaparım. kendimden nefret edesim geliyor bazen ama olmuyor işte.. =)