sel düşü

öğüdümü selden alıyorum bundan böyle
bilişsiz bir saydamlıkta
taşı çağırıyorum kum taneciklerinde

yaşlılık
ne yorgunluktur şimdi göğün kıyısında
söz bitimi bir eğlencenin düşüyle
elini aya uzatmak
ölgün suda yansıyanı yakalamak
ahmaklıktır hayata karşı umut dağıtmak

bozgun ellerimde tuttuğum iştahsız toprak
bir hışımla yutardı beni de
örtmeseydi alnını biçarelik
yutardı beni hışmını yitirmeseydi keşke
yadsımıyorum yine de geceyle karışan yaşamı
yerin dibine batan güneşi

malmö 2006