26 Kas 2008

boynumdan dökülen bu dokunuşlar…



boynumdan dökülen bu dokunuşlar…
bitiş anıyor tenimi.
kış gülüşü oynaşıyor sonla.
bitiş anıyor gözlerimi.
ölüm benden çok uzakta.
sözlerim kısa ömrümün çakılları.

ben insanın tabiatıyla
koşarken gizli bahçemde
dudaklarımı okşuyor rüzgar.
boşluk alıyor benliğimi
koşarken gizli bahçede.

bitmek ne güzeldir
tanrının kollarında,
seviyorsan eğer onu
ve açmışsan ellerini.
ne güzeldir bitmek
tanrının kollarında.

kızıl saçlı kadın
geldiğinde bana
huzur bulacak kalbim
belki de

fotoğraf : josef koudelka

2 takla atıldı:

noname.morosophe 26 Kasım 2008 10:16  

bitmek ne güzeldir
tanrının kollarında,
seviyorsan eğer onu
ve açmışsan ellerini.
ne güzeldir bitmek
tanrının kollarında.

Ya seviyorsan onu ve açmışsan ellerini, ve hala bitemiyorsan.. Bitmek istediğin halde bitemiyorsan.. Yalvarmaz mısın o zaman
Ey sevgili,
En sevgili
Uzatma dünya sürgünümü benim.

çok güzeldi.

pRncfRn 28 Kasım 2008 00:31  

Bitebilmek nasıl birşey? Hiç yaşayamadım? Bundan mı yarım kalmışlarımdaki bitişlerime duyduğum öfke? Huzur bulacak bir yer olmadığından mı yoksa?

Web Stats

  © Blogger templates The Professional Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP