-mış gibi yapmadan
bana seni sordular nasıl bir çocuktun diye..iyi bir çocuktu, dedim. yalan da söylememiş oldum. rolün çocuksa eğer, sıfatın iyi olurdu çünkü. başka rollere farklı sıfatlar yakışır. soruldu, yakındım ben de nasıl böyle bir çocukla oldu diye.. karakteriyle ilgiliydi dedim problem, insanlığıyla ilgili demek istedim. adilik vardı, adilik vardı bir de. sana aşık mıyım hala? seviyor muyum? bunlar soruldu, asıl sorulardı. ilkine belki, ikincisine hayırdı cevap. ilkinin nesnesi sen değilsin çünkü, 'sen'sin. ben yarattım o 'sen'i. ikincisini de haketmemen için elimizden geleni yaptık zaten.
uzun zaman geçti üzerinden. şimdi bakıyorum da aydönümüzmüş bu gece. nasıl bir tesadüf. kalbimin kenarında hafif bir hüzün duyuyorum, kocaman da bir dinginlik kalan kısımlarında. eskisi kadar acıtmıyor şimdi. eskide kalan hatırlanır, hatırlıyorum. sorgusunu yapmıyorum uzun uzun. kızmıyorum, köpürmüyorum. çabuk geçiyor artık özlemeler.
herkese söylüyorum, sen değilsin özlediğim. 'duygu'yu seviyorum, yaşanılan güzel anları özlüyorum. böyle yaşamayı seviyorum, neyse dibine kadar olsun diyip özümsüyorum, özüme kadar da sömürülüyorum sonunda. bu küllerden doğuyor anka kuşu. nasıl tekrar doğar sanıyorsun yanmadan anlamıyorum. hiç düşünmüyorsun. boyalı maskeleri takıp çıkıyorsun sahnelerde. orada bitiyor ardında kalanlar. sahnenin ihtişamı büyüye boğuyor gözlerini.
seni asla unutmayacağımı ve sevmeye devam edeceğimi söylediğimde nasıl da şaşırmıştın.. ne vardı ki bunda şaşıracak.. aşk olmazdı o sevginin adı arkadaşlık olurdu, dostluk olurdu, ahbap olurdu, yatak arkadaşı olurdu şekil değiştirip ama aşk olmazdı. anlamazsın sen. aptal olduğundan değil. peter pan sendromuyla peter pan arasında bir noktada olduğundan. yarın nerede olursun bilmiyorum ama. üçüncü bir noktaya kaymandır beklenen, büyümen yani. bana kalırsa peter pan sendromuna saplanacaksın.
içimde kin tutan onca şey var ki.. içimdeki aşkı kazıdım, izi kaldı. aldım o aşkı yoğurdum, yoğurdum, yoğurdum.. hamurundan kin yarattım, nefret yarattım.. hepsinin şekli sensin.onlara bakarken buluyorum kendimi, sigaramın dumanını usulca üflüyorum havaya. ben zaten usulca nefes alırım hep korkar gibi, sense hoyratca doldurur boşaltırsın havayı ciğerlerine. işte o aldığın nefeslerden biriydim ben de. öyle hızlı attın ki beni ciğerlerinden çocuk, odanın duvarına kadar uçup etrafa dağıldım..
3 takla atıldı:
uğurcuğum sen adın kadar güzel bir yüreğe sahipsin..hani derler ya adam gibi adam sen o sun işte..adın kadar aziz ol hayatında..adın kadar asil..bırak o çocuk yaşamak istiyorsa yaşasın yüreğinde çok ciddiyim..bir sabah uyandığında ve unuttum artık dediğinde bitir onu..sana acı vermez o zaman..
dün dalıp gittin uzaklara o aklına geldi biliyorum..bakışlardan çok iyi anlarım ben..aptallık ondaki koca bir aptallık ve bu aptallığını adam gibi adam arayıpta bulamadığında anlayacak..çok çabuk harcıyacaklar o çocuğu yazık..sağlam bir dal bulmuşken koparıp atmakla büyük salaklık yaptı o..ama bunu anlayınca çok geç olucak..çünkü biri var ve seni bir yerde bekliyor..bunu hiç unutma..
yüreğinle kal..dostluğunla..
yaşanmışlığa saygı....
hala bu saygıyı koruyabilmek mangal gibi bir yürek ister
emeğine zihnine aslında yüreğine sağlık
yüreğinle kal
emreciğim çok sağol..ne umudum var ne de isteğim var yeni bir ilişkiye dair.başkasına tutunmadan çıkıcam yine yüzeye.daha güçlü olucam böylelikle..
diagonal..yaşatan sağolsun ki yazmama yardımcı oldu..hatta başrol ona ait.. =)
Yorum Gönder