kül kustuk

aşklar biriktirdik uzuvlarımızı kanatarak
gözlerimizi yumup kandıklarımızdan
zamanlar çaldık dikmek için tenimizi
bitiyor işte gün ve gece
bu sonsuz düğüme bir ilmik de
gam ekliyor özlemlerimiz
hiç olmayacak bir duaydı ki
düşmedi dudaklarımızdan kadim olan
kırgınlıklarımızı da götürdü
ağardı kapanan yaralarımız çizgi çizgi
bakışlarımızda eski ışık yok, büyümüşüz
ölmüşüz de bilmemişiz bazı bazı
omuzlarımız üstünde dik başımız
dövüşmüşüz cansız yürekler ordusunda
savaşabilmeyi umut etmişiz artık
barış ayakta durabildiğimiz noktaymış
öylece dikilip izledik hayatı o gündür
hasılı çok gördük,az yaşadık
düsturumuzda unutmak varmış
yarınlar dün silinerek kurulmaz
emek can yakarmış

30/06/2009