olasılık sancısı

billur ağıdımı dinle ey yürek

sen kanattın bu kuşun gözlerini

ağaçların kızıl sesi bitecek sözümde,

ay hep ağlayacak gecede

bazen gündüzden dökecek hüznü yere.

içimdeki o gizil kentte

doğurmayacak artık bereketli toprak

tüm cinler karalara bürünecekler,

ne iblisler önemseyecek,

ne de periler ağlayacak,

yalnızca cinler yas tutacaklar

lav kuşları akıyor magmadan

kızgın gagalar üstüme tünüyor

savur rüzgar gam sızan acıları

taş düşsün yaşlarım ulaşamadan tahtaboşa.

yakut parıltısından bir çocuğa döndüm.

ellerim, ayaklarım zifiri karanlık.

son aşk benim tufandan sağ çıkan,

sulara gömüldü ağıtlar Tanrı’nın dilinde.

bekliyorum…bekliyorum son bulmayı!