özgül resmini çiz buğuya
sedef ihtiyarlığı çürütürsün
tam kafesin kilidine
değdir parmak ucunu
nefesin düğümlendiğinde
çek elini
gözlerini kaldır çamlardan
onlar hep nazırlar ömre
kalbin çiselediğinde
damıt üzerinden
öğürten parlaklığını, ağrını
unut sersemliğini
pabuçlarını topla ardından
geçmiş tıkanık bir varoluş
örselenmiş kıskaçları var
yutarsa seni tek seferde!
0 takla atıldı:
Yorum Gönder