mektup

hiç arzulamadığın bir bedenim,

zorla sahip olmalısın bana.

dinlediğin ninniler kadar saf değilim.

bilmediğin bir evde,

hiç uyumadığın bir yataktayım.

tahmin edemeyeceğin düşlerleyim.

duvarlarına yalnızlık astığın bir odadaysan

nefes alamazsın.

tavanından meniler akan bir odadaysan

aşık olamazsın asla.

onların tavanından ter damlar…

hiç arzulamadığın bir bedenim,

zorla sahip olmalısın bana.

birleşen basınç alanları

fırtınalar koparmalı derimizin altında.

sel ıslaklığında durulmalı dokunmalar.

ancak biz insanlar intihar ederiz.

ancak siz insanlar hafife alırsınız sevgimi.

bakışlarına gözyaşı damlatma!

volkan kusmuğu sessizliğin acı veriyor.

sana doğru gelemiyorum, hiçleştiğim yönsün…

ayın kıskançlığıyla izlemeliyim

kirpiklerinin döktüğü ışığı.

(billur kıvamında katışıksız acı)

tenimin tenini nasıl yansıttığını,

saçlarında kötü niyetin yittiğini görmeliyim.

bir balta ol ve kes mahrem yalnızlığımı.

işte böyle yatışır el değmemişliği sensizliğin.

diğer yarıkürenin gecesi olmuşsun.

çaresizliğimde gitmesini bekliyorum güneşin.

bana döneceğin güzyüzlü baharda

hüzün doğurdum avurtlarımdan.

hiç arzulamadığın bir bedenim

zorla sahip olmalıyım sana…