kör kuklacı

acıyla öfke yaman harmanlar

kirlenmiş ruhlarını aş’ıkların

tökezledik ya her adımda

bakmadan yanımıza yöremize

toza düştü dumanlar bulandı

alaca damarlarına yalancılığın

küfürlerle süslendi maskeler

oyunlarını savurdu hoyratça

zamanı durduran kör kuklacı

kör kuklacı bayağıdır

aşıktır s’özüm ona, kandırır

düş salar ihanetin soğuk tenine

tehlikeli şüphe tohumlarına dolanıp da

av olur kara maskesine iyiliğin

yine de dokunur duygulara

ince dokunmuş kusuruyla.

06/02/08